Emyn newydd 'Gofal Duw'

Dyma emyn newydd gan Sian Meinir

‘Gofal Duw’

(seiliedig ar Salm 139)

Ti sy’n chwilio a’m hadnabod,

Ti a ŵyr fy meddwl i,

Ni ddaw gair oddi ar fy nhafod

Heb ei ddirnad gennyt ti.

Rho im ddeall, rho’r amgyffred

Yn fy nghalon, yn fy nghân,

Mai dy law osodaist drosof

O’r tu ôl ac o’r tu bla’n.

I ble’r af oddi wrth dy ysbryd

Ac ymhle caf ffoi o’th ŵydd?

Os ar adain aur y wawrddydd

Af, dros donnau’r môr yn rhwydd,

Neu i Annwn draw i guddio,

Yno byddi’n dal fy llaw;

Ni bydd nos yn cau amdanaf,

Mae d’oleuni’n ddi-ben-draw. 

Ti a greodd f’ymysgaroedd,

Ti a blethodd bopeth cudd,

Yn dy lyfr y cofnodwyd

Hyd fy mywyd a bob dydd;

Er dy luos ddwfn feddyliau

Fel gronynnau’r tywod mân,

Para rwyt i gynnig imi

Dalen wen a chalon lân.

Gwae im lynu wrth d’elynion,

Tynn fi’n rhydd o’u gafael cas,

Gwna fi’n ddewr i fod yn gadarn

Yn dy gariad, drwy dy ras.

Chwilia fi, fel caf f’adnabod,

Profa fi, a gweld fy loes;

Dangos im, os wyf ar groesffordd,

Sut mae dilyn grym y Groes.